Kto wstaje o 5 rano w czasie ferii? Kto pakuje plecak i idzie na dworzec PKP? Kto jedzie pociągiem przez trzy i pół godziny? Kto idzie najpierw asfaltem, później polną drogą po ubitym śniegu, a jeszcze później przez las i polany zapadając się w śniegu po kolana lub po pas? Z plecakiem.

Przez kilka godzin. Kto wieczorem, dochodząc do schroniska, jest mocno zmęczony, mokry i zmarznięty ale po kilku chwilach, siedząc przy kominku z ciepłą herbatą lub gorącym kubkiem, zadowolony? Kto wtedy siedzi przy stole jedząc, rozmawiając, układając puzzle i grając w karty, podczas gdy za oknami śnieg, śnieg, śnieg, śnieg? Kto następnego dnia wstaje z uśmiechem, siada przy stole, je śniadanie, pije kawę i herbatę oraz rozmawia z panią ze schroniska i z turystą, który spędził ostatnią noc pod namiotem gdzieś miedzy Krynicą a Halą Łabowską? Kto następnie wyrusza na szlak i schodzi do Łomnicy? Najpierw przez las i polanki koło chatek, później stromym zboczem i na końcu odśnieżoną drogą i asfaltem. Kto czeka na pociąg przez ponad dwie godziny, robiąc bałwana i rzucając się śniegiem? Kto wraca do Bochni, rozwiązuje konkurs w pociągu i zjada nagrodę? Kto wysiada z pociągu, wraca do domu i wspomina zmęczenie, poczucie satysfakcji, śnieg i piękne góry?

Odpowiedź na powyższe pytania jest na zdjęciach.

kp